१३४१. अयं रत्नाकरोऽम्भोधिरित्यसेवि धनाशया |

धनं दूरेऽस्तु वदनमपूरि क्षारवारिभिः ||

अर्थ

हा सागर रत्नांची खाण आहे म्हणून पैशाच्या आशेने मी ह्याचं सेवन [सेवा; पाण्याचं सेवन] केलं. पण [अरेरे] संपत्ती दूरच [मिळण्याची जराही शक्यता नाही] तोंड मात्र खारट पाण्यानी खराब झालं. [समुद्रान्योक्ती  समुद्र = कंजूष श्रीमंत मनुष्य; कवि =गरजू माणूस.]