भाषासु मुख्या मधुरा दिव्या गीर्वाण भारती।
तस्यां हि काव्यं मधुरं तस्मादपि सुभाषितम्॥

Monday, September 10, 2012

७८२. हारं वक्षसि केनापि दत्तमज्ञेन मर्कट: |

लेढि जिघ्रति संक्षिप्य करोत्युन्नतमानसम् ||

अर्थ

कुणीतरी मुर्खाने हार [हा दागिना] छातीवर फेकल्यावर माकडाने त्याला चाटलं; वास घेतला [आणि ही वस्तु निरुपयोगी दिसतेय असं समजून] गुंडाळून [त्याच्यावर बसला] आपले आसन उंच केले. [मूर्ख माणसाला एखादी उत्तम वस्तु मिळाली तर त्याची किंमत न कळल्याने तो तिचा मातीमोल असा वापर करतो.]

No comments: