१०४५. आघ्रातं परिचुम्बितं ननु मुहुर्लीढं ततश्चर्वितं त्यक्तं वा भुवि नीरसेन मनसा तत्र व्यथां मा कृथाः |

हे सद्रत्न तवैतदेव कुशलं  यद्वानरेणादरादन्तःसारविलोकनव्यसनिना चूर्णीकृतं नाश्मना ||
अर्थ

हे उत्कृष्ट प्रकारच्या रत्ना; [माकडाच्या हातात सापडल्यावर त्याने तुला] हुंगलं; चाटलं; बराचवेळ चोखलं त्यानंतर चावून पाहिलं किंवा [काय दगडच आहे असं म्हणून] तुच्छतेने जमिनीवर फेकून दिलं, तरी त्याबद्दल अजिबात दु:ख वाटून घेऊ नकोस. ह्यातच तुझ भलं आहे की याच्या गाभ्यात काय बरं आहे हे पाहण्याच्या उत्सुकतेने त्यांनी दगडानी ठेचून भुगा केला नाही. [रत्नान्योक्ती - अतिशय गुणी व्यक्ती माकड - गाजरपारखी मालक असं झाल्यावर त्याला सन्मान मिळण कठीणच. निदान पुरी वाट लावली नाही हेच नशीब.]