भाषासु मुख्या मधुरा दिव्या गीर्वाण भारती।
तस्यां हि काव्यं मधुरं तस्मादपि सुभाषितम्॥

Monday, June 24, 2013

१०४६. प्रथमवयसि पीतं तोयमल्पं स्मरन्तः शिरसि निहितभारा नारिकेला नराणाम् |

ददति जलमानल्पास्वादमाजीवितान्तं न हि कृतमुपकारं साधवो विस्मरन्ति ||

अर्थ

अगदी लहानपणी जे थोड पाणी लोकांनी पाजलेलं [नारळाच्या झाडाला पाणी दिलेलं] असत त्याच ओझ डोक्यावर घेऊन गोड असं भरपूर पाणी आयुष्यभर ते - नारळ देतात. सज्जनलोक केलेले उपकार कधीही विसरत नाहीत.

No comments: