१०२९. यद्यपि धनेन धनिन: क्षितितलनिहितेन भोगरहितेन |

तस्माद्वयमपि धनिनस्तिष्ठति नः काञ्चनो मेरुः ||

अर्थ

[काहीही] उपभोग न घेता जमिनीत धन पुरून, ठेवणारे लोक जर अशा धनाने श्रीमंत ठरत असतील; तर मग आम्ही सुद्धा श्रीमंतच आहोत, कारण सुवर्णाचा पर्वत मेरु हा तर आमचाच आहे.

[गरीब लोक आणि पैसा नुसता उशाशी ठेवणारे श्रीमंत यात काय फरक? मेरु सोन्याचा असला तरी या कवीला
त्यातलं सोनं वापरता येत नाही तसंच तो श्रीमंत पैसे कुजवून गरिबीतच राहतो.]