भाषासु मुख्या मधुरा दिव्या गीर्वाण भारती।
तस्यां हि काव्यं मधुरं तस्मादपि सुभाषितम्॥

Thursday, March 3, 2011

३१०. अहिभूषणोऽप्यभयदः सुकलितहालाहलोंऽपि यो नित्यः |

दिग्वसनोऽप्यखिलेशस्तं शशधरशेखरं वन्दे ||

अर्थ

[भीतिदायक असे] सर्प हेच अलंकार असूनही जो [प्राणिमात्रांना] भीती मधून मुक्त करतो, हलाहलासारखे जहरी विष पिऊन सुद्धा जो अमर आहे, दिगंबर असूनही जो सर्व जगाचा स्वामी आहे, अशा चंद्राला डोक्यावर धारण करणाऱ्या [महादेवाला मी] वन्दन करतो.

No comments: