३१३. धन्या केयं स्थिता ते शिरसि ? शशिकला; किन्नु नामैतदस्याः ? नामैवास्यास्तदेतत्परिचितमपि ते विस्मृतं कस्य हेतोः |

नारीं पृच्छामि नेन्दुं ; कथयतु विजया न् प्रमाणं यदीन्दुर्देव्या निन्होतुमिच्छोरिति सुरसरितं शाठ्यमव्याद्विभोर्वः ||

अर्थ

'ही कोण बरं तुमच्या डोक्यावर बसलीय? धन्य [आहे बाई]', [ही तर] शशिकला', 'हे तिचे नाव आहे काय?', ' हो हे तिचे नावच आहे. तुला ते चांगले माहित आहे विसरलीस काय?'. 'मी स्त्री बद्दल विचारतेय चन्द्रकलेबद्दल नाही.' [येथे विचारणे हे क्रियापद द्विकर्मक असल्याचा फायदा घेऊन शंकरांनी असा अर्थ घेतला मी स्त्रीला विचारीन चंद्राला नाही] 'ठीक आहे चंद्रावर विश्वास नसेल तर विजयेला सांगू देत' - अशा रीतिने गंगेला पार्वतीपासून दडवून शिवाने लबाडी केली - [भगवान शंकर] तुमचे रक्षण करो.