३४४. किं कूर्मस्य भरव्यथा न वपुषि, क्ष्मां न क्षिपत्येष यत् किं वा नास्ति परिश्रमो दिनपतेरास्ते न यन्निश्चलः |

किंत्वंगीकृतमुत्सृजन्कृपणवत् श्लाघ्यो जनो लज्जते निर्वाहः प्रतिपन्नवस्तुषु सतामेतद्धि गोत्रव्रतम् ||

अर्थ

कूर्म हा पाठीवरून पृथ्वीच ओझं ढकलून देत नाही म्हणजे काय ते त्याला जड वाटत नसेल? सूर्य कधीच थांबत नाही तर त्याला काय थकवा येत नसेल? खरं तर एकदा सुरु केलेलं काम क्षुद्रपणे मधेच सोडून द्यायला थोर लोकांना संकोच वाटतो [व] हाती घेतलं ते तडीस लावणं हे थोरांच कुलव्रतच असत.

[निर्वाहः प्रतिपन्नवस्तुषु - हे सर परशुरामभाऊ महाविद्यालयाच ब्रीदवाक्य आहे.]