भाषासु मुख्या मधुरा दिव्या गीर्वाण भारती।
तस्यां हि काव्यं मधुरं तस्मादपि सुभाषितम्॥

Thursday, May 19, 2011

३५१. क्षुध्-तृट्-आशाकुटुम्बिन्यः मयि जीवति नान्यगाः |

तस्मात् आशा महासाध्वी कदाचिन्मां न मुञ्चति ||

अर्थ

[कवींनी आपल्या आशाळभूतपणाच विनोदी अंगानी वर्णन केलं आहे] तहान; भूक आणि आशा या माझ्या [एकनिष्ठ] कारभारणी [बायका] आहेत मी जिवंत असे पर्यंत त्या दुसरीकडे पाहणार सुद्धा नाहीत आणि त्यात सुद्धा आशा ही महासाध्वी आहे ती केंव्हाही माझा त्याग करत नाही [खाण-पिणं झाल्यावर थोडावेळ तरी तहान-भूक त्रास देत नाही आशा मात्र कधीच पिच्छा सोडत नाही]

No comments: