भाषासु मुख्या मधुरा दिव्या गीर्वाण भारती।
तस्यां हि काव्यं मधुरं तस्मादपि सुभाषितम्॥

Wednesday, August 31, 2011

४३७. विगतघननिशीथे प्रातरुत्थाय नित्यं पिबति खलु नरो यो घ्राणरन्ध्रेण वारि |

स भवति मतिपूर्णश्चक्षुषा तार्क्ष्यतुल्यो वलिपलितविहीन: सर्वरोगैर्विमुक्त: ||

अर्थ

मध्यरात्र उलटून गेल्यावर - भल्या पहाटे - उठून जो मनुष्य नाकाने पाणी पितो तो बुद्धिमान; गरुडासारख्या दृष्टीचा तसेच अंगाला सुरकुत्या; डोक्याला टक्कल पडणे इत्यादी न होता सर्व रोगापासून मुक्त होतो.

No comments: