८०३. दारिद्र्य भोस्त्वं परमं विवेकी गुणाधिके पुंसि सदानुरक्तम् |

विद्याविहीने गुणवर्जिते च मुहूर्तमात्रं न रतिं करोष

अर्थ

अरे दारिद्र्या; तू अतिशय विचारी आहेस. खूप गुणी माणसावर तुझं अगदी नेहमी प्रेम असतं. [गुणी माणसाना गरिबी ठरलेलीच, ते दारिद्र्य त्यांना मुळी सोडत नाही] आणि अशिक्षित किंवा काही कला नसणाऱ्या माणसांवर तू जराही प्रेम करत नाहीस. [गरिबी त्यांच्या कडे फिरकत सुद्धा नाही.]