९७१. कृपणेन समो दाता न भूतो न भविष्यति |

अस्पृशन्नेव वित्तानि य: परेभ्यः प्रयच्छति ||

अर्थ

कंजूष माणसासारखा उदार पूर्वी कधी झाला नाही आणि पुढे कधीही होणार नाही. [उदार माणूस स्वतः उपभोग घेईल; आणि निदान द्यायच्या वस्तूंना हात लावून ते देऊन टाकेल कंजूष मात्र] हात सुद्धा न लावता भरपूर संपत्ती दुसऱ्याला [निदान वारसाला किंवा; चोराला ; किंवा कर रूपाने राजाला] देऊन टाकतो.