भाषासु मुख्या मधुरा दिव्या गीर्वाण भारती।
तस्यां हि काव्यं मधुरं तस्मादपि सुभाषितम्॥

Tuesday, February 4, 2014

११९९. सत्यं वक्तुमशेषमस्ति सुलभा वाणी मनोहारिणी दातुं दानवरं शरण्यमभयं स्वच्छं पितृभ्यो जलम् |

पूजार्थं परमेश्वरस्य विमलः स्वाध्याययज्ञः परं क्षुद्वयाधेःफलमूलमस्ति शमनं क्लेशात्मकैः किं धनैः ||

अर्थ

खरं बोलण्याला सोपी; चित्ताकर्षक अशी सम्पूर्ण भाषा [आपल्याला] अवगत आहे; आश्रयाला आलेल्याला; दानात अगदी श्रेष्ठ असं अभय आपण देऊ शकतो. पितरांना तर्पण स्वच्छ पाण्यानी करता येत. परमेश्वराची पूजा करायला पवित्र असा स्वाध्याय रूपी यज्ञ आहेच. भूक आणि आजारपण फळ आणि [औषधी] कंदांनी घालवता येत [या कशासाठी पैशांची जरुरीच नाहीये तर मग] अतिशय क्लेशदायक अशा संपत्तीच्या [वाटेला] कशाला जायचं?

No comments: