१२१२. वितरति यावद्दाता तावत्सकलोऽपि भवति कलभाषी |

विरते पयसि घनेभ्यः शाम्यन्ति शिखण्डिनां ध्वनयः ||

अर्थ

जोपर्यंत उदार मनुष्य दान करत असतो तोवर सर्वजण त्याच्याबद्दल गोड बोलत असतात. [पण त्याच्या कडचे पैसे संपले की स्तुती थांबते ] ढगांमधल पाणी संपल की मोरांचा केकारव थांबलाच.