भाषासु मुख्या मधुरा दिव्या गीर्वाण भारती।
तस्यां हि काव्यं मधुरं तस्मादपि सुभाषितम्॥

Thursday, March 8, 2012

६१२. वितरति यावद्दाता तावत्सकलोऽपि कलभाषी |

विरते पयसि घनेभ्य; शाम्यन्ति शिखण्डिनां ध्वनय: ||

अर्थ

जोपर्यंत दाता देत राहतो तोपर्यंत सर्वजण त्याच्याबद्दल गोड गोड बोलतात. [मिळायचं बंद झाल्यावर मग ते कौतूक होणार नाही.] ढगांमधलं पाणी संपल्यावर मोरांचा केकारव शान्त होतो .

No comments: