भाषासु मुख्या मधुरा दिव्या गीर्वाण भारती।
तस्यां हि काव्यं मधुरं तस्मादपि सुभाषितम्॥

Monday, May 20, 2013

१०१५. सिंहक्षुण्णकरीन्द्रकुम्भगलितं रक्ताक्तमुक्ताफलं कान्तारे बदरीधिया द्रुतमगाद्भिल्लस्य पत्नी मुदा |

पाणिभ्यामवगुह्य शुल्ककठिनं तद्वीक्ष्य दूरे जहावस्थाने पततामतीव महतामेदृशी स्याद्गतिः ||

अर्थ

एका सिंहाने जिंकलेल्या गजेन्द्राच्या गंडस्थळातून गळून पडलेली पण रक्ताने माखलेली मोत्ये दुरून पाहून, ती बोरेच आहेत असे समजून एक भिल्लीण मोठ्या आनंदाने  धावतच ती वेचायला गेली. पण अरेरे ! हातात घेताच ही खपणं कठीण आहे म्हणून तिन ती लांब फेकून दिली .
योग्यतेने थोर माणसं सुद्धा नको तिथ पडली की त्यांची किंमत न कळल्यामुळे त्यांची अशीच अवस्था होणार दुसरं काय?

No comments: