भाषासु मुख्या मधुरा दिव्या गीर्वाण भारती।
तस्यां हि काव्यं मधुरं तस्मादपि सुभाषितम्॥

Friday, May 24, 2013

१०२०. येनाहङ्कारयुक्तेन चिरं विलसितं पुरा |

दीनं वदति तत्रैव यः परेषां स निन्दितः ||

अर्थ

एखाद्या माणसानी जिथे पुष्कळ काळ रुबाबात घालवला असेल तिथेच नंतर तो लाचारीने बोलू लागला तर मग त्याची चेष्टा - टिंगल होते.
Posted by मिलिंद दिवेकर at
Labels:

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)