९५१. असितगिरिसमं स्यात्कज्जलं सिन्धुपात्रे सुरतरुवरशाखा लेखनी पत्रमूर्वी |

लिखति यदि गृहीत्वा शारदा सार्वकालं तदपि तव गुणानामीश पारं न याति ||

अर्थ

हे देवा [भगवान शंकरा]; समुद्राची पात्र [दौत] करून त्यात डोंगराएवढं काळकाळ काजळ [शाई म्हणून ओतलं], कल्पवृक्षाची सुंदर फांदीची लेखणी [टाक; पेन] केली, [लिहायला कागदाचं] पान म्हणून [सगळी] पृथ्वी, आणि  असं जर समजलं की [प्रत्यक्ष] शारदा [ज्ञानाची देवता] सतत लिहितेय तरी सुद्धा तुझं गुणवर्णन पूर्ण होऊ शकणार नाही. [एवढा तुझा महिमा थोर आहे.]