भाषासु मुख्या मधुरा दिव्या गीर्वाण भारती।
तस्यां हि काव्यं मधुरं तस्मादपि सुभाषितम्॥

Wednesday, April 2, 2014

१२३७. त्वदीयं वस्तु गोविन्द तुभ्यमेव समर्पये |

तेन त्वदङ्घ्रिकमले रतिं मे यच्छ शाश्वतीम् ||

अर्थ

हे परमेश्वरा हे [या जगातील सर्व वस्तु तुझ्याच आहेत त्यातलं काही] मी तुलाच अर्पण करते. तर  [त्याच फळ म्हणून] तू; माझं प्रेम तुझ्या चरणकमली कायम जडेल असा [वर] मला दे.

1 comment:

dndabke said...

धन्यवादाः दिवेकरवर्य। बहूनि सुभाषितानि एकदिने कथं दर्शनीयानि?