१२४७. एकः स एव जीवति हृदयविहीनोऽपि सहृदयो राहुः |

यः सकललघिमकारणमुदरं न बिभर्ति दुःपूरम् ||

अर्थ

खरोखर तो राहू हा एकटा  [अगदी निष्काळजी असा मजेत  ऐश करून] राहतो. [त्याच्या कठोर  वागण्यानी असं वाटत की हळव असं] मन त्याला नाही. [पण आपल्याला अमृत मिळाल पाहिजे असं वाटणार ] हृदय आहे आणि [त्याच धड अमृतमंथनाच्या वेळी कापल्यामुळे] सर्व अपमानाचं कारण असणार आणि पूर्तता करण्यास फार कठीण असं उदर नाहीये [त्यामुळे त्याला काही चिंताच नाही.]