३८५. वैरिणा सह सन्धाय विश्वस्तो यो हि तिष्ठति |

स वृक्षाग्रे प्रसुप्तो हि पतितः प्रतिबुध्यते ||

अर्थ

जो मनुष्य शत्रूशी समेट करून त्यावर विसंबून राहतो; तो झाडाच्या शेंड्यावर झोपी गेलेल्या माणसाप्रमाणे [खाली] पडल्यावरच जागा होतो. [तह झाला तरी दक्ष राहिले पाहिजे.]