३८०. वसन्त्यरण्येषु चरन्ति दूर्वाः जलं वनस्थं च मृगाः पिबन्ति |

तथापि हिंसन्ति नराः सदा तान् को रञ्जने सर्वजनस्य शक्तः ||

अर्थ

हरणे ही अरण्यात राहतात; गवत खातात; अरण्यात असलेलेच पाणी पितात. तरी सुद्धा [माणसांचा काही अपराध केलेला नसताना] माणसे त्यांना नेहमी मारतात. कोण बरे सर्व लोकांना खूष ठेवू शकतो?