१३७५. किं कौमुदी: शशिकलाः सकला विचूर्ण्यसंयोज्य चामृतरसेन पुनः प्रयत्नात् |

कामस्य घोरहरहुंकृतिदग्धमूर्तेः संजीवनौषधिरियं विहिता विधात्रा ||

अर्थ

[सुंदर युवतीच वर्णन] भगवान शंकराच्या भयंकर हुंकाराने भस्म झालेल्या कामदेवाला पुन्हा जिवंत करण्या [च अतिदुर्धर काम असल्याने तितकाच उपाय जालीम हवा म्हणून] ब्रह्मदेवाने सर्व लखलखत्या चंद्रकोरींची बारीक पूड करून प्रयत्नपूर्वक त्यावर अमृताचा रस ओतून ओतून या [सुंदरीची] निर्मिती केली आहे .