२४९. को हि तुलामधिरोहति शुचिना दुग्धेन सहजमधुरेण |

तप्तं विकृतं मथितं तथापि यत्स्नेहमुद्गिरति ||

अर्थ

जन्मतः मधुर असणाऱ्या दुधाची कोण बरे बरोबरी करू शकेल ते तापवल [त्रास दिला] विकार केला [विरजून दही केलं] घुसळल [कसाही त्रास दिला] तरी स्नेह [स्निग्धता -प्रेम - ओशटपणा] प्रकट करते.