भाषासु मुख्या मधुरा दिव्या गीर्वाण भारती।
तस्यां हि काव्यं मधुरं तस्मादपि सुभाषितम्॥

Wednesday, February 1, 2012

५८०. सर्वथा स्वहितमाचरणीयं किं करिष्यति जनो बहुजल्प: |


विद्यते न हि स कश्चिदुपाय: सर्वलोकपरितोषकरो य: ||

अर्थ

आपलं कल्याण होईल अस आचरण करावं. [लोक नाव ठेवतील याचा बाऊ करू नये. नुसती,] भाराभर बडबड करणारे लोक [आपलं काय वाकडं] करणार आहेत? सगळ्या जगाला आनंद देईल असा कुठलाच उपाय नसतो. [प्रत्येक गोष्टीमुळे कोण ना कोण दुखावतो त्यामुळे मुद्दाम एखाद्याच वाटोळ वगैरे करायचं नाही पण आपल्या हिताच्या गोष्टी भिडेखातर सोडू नयेत.]

1 comment:

पु.ज्ञा.कुलकर्णी. said...

अतिशय सुंदर सुभाषित