५९४. शय्या वस्त्रं चन्दनं चारू हास्यं वीणा वाणी सुन्दरी या च नारी |

न भ्राजन्ते क्षुत्पिपासातुराणां सर्वारम्भास्तण्डुलप्रस्थमूला: ||

अर्थ

[सुंदर] बिछाना; [चांगले] कपडे; सुंदर हास्य; वीणा [वादन, संगीत]; सुंदर स्त्री या [आणि अशा कुठल्याही गोष्टी] तहानलेल्या आणि भुकेजलेल्या माणसाना भावत नाहीत. [भूक आणि तहान ही पहिली गरज भागल्यावर मग इतर गोष्टींनी आनंद होतो म्हणून] सगळ्याच गोष्टींच्या आधी तांदूळ [अन्न; त्यासाठी लागणारा पैसा ह्याचा विचार] सुरवातीला करावा लागतो.