भाषासु मुख्या मधुरा दिव्या गीर्वाण भारती।
तस्यां हि काव्यं मधुरं तस्मादपि सुभाषितम्॥

Monday, February 20, 2012

५९६. संरोहत्यग्निना दग्धं वनं परशुना हतम् |

वाचा दुरुक्तं बीभत्सं न संरोहति वाक्-क्षतम् ||

अर्थ

अरण्यातील कुऱ्हाडीने तोडलेली किंवा वणव्याने जळलेली [झाडे पुन्हा] वाढतात. पण [त्या जखमा भरून आल्या तरी] कडवट आणि घाणेरडं बोलण्याने झालेली जखम भरून येत नाही.

No comments: