५५१. कषायैरुपवासैश्च कृतामुल्लाघतां नृणाम् |

निजौषधकृतां वैद्यो निवेद्य हरते धनम् ||

अर्थ

[आजारी] लोक कडू-तुरट [खूप काळ] खाऊन; उपास करून निरोगी होतात. ते स्वतःच्या औषधांनी झालं असं सांगून वैद्य [मात्र फी म्हणून] धन पळवतो.