६१४. आपाण्डुरा; शिरसिजास्त्रिवली कपोले दन्तावली विगलिता न च मे विषाद: |

एणीदृशो युवतय: पथि मां विलोक्य तातेति भाषणपरा: खलु वज्रपात:||

अर्थ

डोक्यावरचे केस पांढरे झालेत; गालांवर सुरकुत्या पडल्यात; सगळे दात पडलेत; त्याची मला खंत नाही. पण जेंव्हा का रस्त्यात सुंदर तरुणी मला पाहून 'बाबा' अशी हाक मारतात तेंव्हा फारच जबरदस्त धक्का बसतो. [खूप वाईट वाटतं]  ...:)