भाषासु मुख्या मधुरा दिव्या गीर्वाण भारती।
तस्यां हि काव्यं मधुरं तस्मादपि सुभाषितम्॥

Saturday, June 5, 2010

१७८. 'भिक्षुः क्वास्ति' ; 'बलेर्मखे' ; 'पशुपतिः' ; 'किं नास्त्यसौ गोकुले?'; मुग्धे; पन्नगभूषणः'; 'सखि सदा शेते च तस्योपरि |

१७८. 'भिक्षुः क्वास्ति' ; 'बलेर्मखे' ; 'पशुपतिः' ; 'किं नास्त्यसौ गोकुले?'; मुग्धे; पन्नगभूषणः'; 'सखि सदा शेते च तस्योपरि |
'आर्ये; मुञ्च विषादमाशु '; 'कमले; नाहं प्रकृत्या चला चेत्थं वै गिरिजासमुद्रसुतयोः संभाषणं पातु वः ||

अर्थ

लक्ष्मी व पार्वती यांच्यातील हा कल्पित संवाद आहे लक्ष्मी पार्वतीला खिजवण्याचा प्रयत्न करते आणि पार्वती ते तिच्यावरच उलटवते.

लक्ष्मी विचारते 'भिक्षा मागणारा [शंकर ] कोठे आहे ?' ; 'बळीच्या यज्ञात ' [विष्णूने बळीकडे याचना केली ] 'पशुपति ग ' [शंकराचा हेटाळणीने उल्लेख ] ; 'तो गोकुळात नाही काय? ' [श्रीकृष्ण गाई राखत ]; 'अग वेडे ; मी पन्नगभूषण [साप हेच अलंकार घालणारा] विचारतेय'; 'सखि तो नेहमी त्याच्यावरच झोपतो ' [शेषशायी विष्णु ] ताई खेद सोडून दे [ किंवा विष खाणाऱ्या शंकराला सोडून दे ]'; 'कमले; मी स्वभावाने चंचल नाही' अशा प्रकारचा हिमालयकन्या पार्वती आणि समुद्रकन्या लक्ष्मी यांच्यातील संवाद तुमचे संरक्षण करो.

No comments: