भाषासु मुख्या मधुरा दिव्या गीर्वाण भारती।
तस्यां हि काव्यं मधुरं तस्मादपि सुभाषितम्॥

Tuesday, June 1, 2010

१७१. वह्निस्तस्य जलायते जलनिधिः कुल्यायते तत्क्षणान्मेरुः स्वल्पशिलायते मृगपतेः संघः कुरङ्गायते |

१७१. वह्निस्तस्य जलायते जलनिधिः कुल्यायते तत्क्षणान्मेरुः स्वल्पशिलायते मृगपतेः संघः कुरङ्गायते |
व्यालो माल्यगुणायते विषरसः पीयूषवर्षायते यस्याङ्गेऽखिललोकवल्लभतमं शीलं समुन्मीलति ||

अर्थ

सर्व जगाला अत्यंत प्रिय असणारे शील [चारित्र्य] ज्याने विकसित केले आहे, त्याच्या बाबतीत अग्नी हा पाण्या [प्रमाणे शीतल] बनतो, समुद्र लहान डबक्या प्रमाणे [लहानसा] होतो, मेरू लगेचच लहान ढेकळा प्रमाणे होतो, सिंहाचा कळप हरणांसारखा [क्रूरता सोडून देतो] होतो, साप फुलांच्या हारासारखा [आनंददायी] होतो ,विष अमृता प्रमाणे बनते.

राजा भतृहरीच्या नीतिशतकातील हा श्लोक आहे.

No comments: