१२३७. त्वदीयं वस्तु गोविन्द तुभ्यमेव समर्पये |

तेन त्वदङ्घ्रिकमले रतिं मे यच्छ शाश्वतीम् ||

अर्थ

हे परमेश्वरा हे [या जगातील सर्व वस्तु तुझ्याच आहेत त्यातलं काही] मी तुलाच अर्पण करते. तर  [त्याच फळ म्हणून] तू; माझं प्रेम तुझ्या चरणकमली कायम जडेल असा [वर] मला दे.