१२५४. उद्धाटितनवद्वारे पञ्जरे विहगोऽनिलः |

यत्तिष्ठति तदाश्चर्यं प्रयाणे विस्मयः कुतः ||

अर्थ

प्राण पक्षी हा [शरीराची] नउ दार सताड उघडी असूनही उडून जात नाही [आयुष्य आहे तेवढा जगतो] हेच खरं आश्चर्य आहे. तो निघून गेला [माणूस मेला ] तर त्यात काय नवल ?