भाषासु मुख्या मधुरा दिव्या गीर्वाण भारती।
तस्यां हि काव्यं मधुरं तस्मादपि सुभाषितम्॥

Wednesday, April 4, 2012

६३७. जाड्यं ह्रीमति गण्यते व्रतरुचौ दम्भ: शुचौ कैतवं शूरे निर्घृणता ऋजौ विमतिता दैन्यं प्रियालापिनि |

तेजस्विन्यवलिप्तता मुखरता वक्तर्यशक्ति: स्थिरे तत् को नाम गुणो भवेत्‌ गुणवतां यो दुर्जनैर्नाङ्कित: ||

अर्थ

सद्गुणी माणसांचा असा कोणता गुण आहे बरे की ज्याला दुष्टांनी नावे ठेवली नाहीत? [कितीही चांगला माणूस असला तरी वाईट लोक कुठल्याही कृत्याला नाव ठेवतातच.] संकोची असल्यास मंद असे म्हणतात; व्रताचरणाला दंभ; [कर्म] शुचितेला लबाडी; पराक्रमाला क्रूरपणा; सरळपणाला मूर्खता; गोड बोलण्याला लाचारी; स्वाभिमानाला गर्व; वक्तृत्वाला [बाष्कळ] बडबड; शान्त स्वभावाला दुर्बलता अशा प्रकारे ते सर्व चांगल्या गुणात दोष पाहतात.

No comments: