६८४. घृष्टं घृष्टं पुनरपि पुनश्चन्दनं चारूगन्धं छिन्नं छिन्नं पुनरपि पुन: स्वादु चैवेक्षुकाण्डम् |

दग्धं दग्धं पुनरपि पुन: काञ्चनं कान्तवर्णं प्राणान्तेऽपि प्रकृतिविकृतिर्जायते नोत्तमानाम् ||

अर्थ

चंदन जसजसे घासावे तसतसे ते [अधिकच] सुगंध देऊ लागते. उसाचे कांडे जसजसे अधिक कापू तसतसे जास्त गोड होत जाते. सोने जसजसे पुन्हा पुन्हा तापवावे तसे अधिक लखलखते. त्याप्रमाणे थोर लोकांना [कितीही त्रास दिला] अगदी प्राण जाण्याची वेळ आली तरी त्यांचा स्वभाव बदलत [बिघडत] नाही.