निर्वास्यतः प्रदीपस्य शिखेव जरतो मतिः ||
अर्थ
विझायला निघालेल्या दिव्याची वात ज्याप्रमाणे एखादवेळेस एकदम मोठी होऊन तेजाळते तर परत अंधारानी ग्रासली जाते, त्याप्रमाणे म्हातारपणी बुद्धी कधी [खूप अनुभवांमुळे] तल्लख चालते तर कधीकधी मंद होते. [समई विझताना ज्योत अशी होते तसं प्राणज्योत मालवायाची वेळ आल्यावर होत]
No comments:
Post a Comment