७९३. अस्यां सखे बधिरलोकनिवासभूमौ किं कूजितेन खलु कोकिल! कोमलेन |

एते हि दैवहतकस्तदभिन्नवर्णं त्वां काकमेव कलयन्ति  कलानभिज्ञा: ||

अर्थ

अरे मित्रा  कोकिळा,  या बहिऱ्यांच्या वस्तीमध्ये; खरंतर  तुझ्या कोमल कूजनाचा काय बर उपयोग? कलांची जराही ओळख यांना नसल्यामुळे [आणि श्रवणशक्तीच्या अभावामुळे] हे दुर्दैवी  लोक त्याच [काळ्या] रंगाचा  तू असल्यामुळे  कावळा आहेस असंच समजतील.  [ कोकिलान्योक्ती - कोकीळ = कुठल्या  तरी कलेमध्ये निष्णात; बहिरा ॥  श्रोतृवृंद= अरसिक ]