६९३. बुधाग्रे न गुणान् ब्रूयात्साधु वेत्ति यत: स्वयम् |

मूर्खाग्रेऽपि च न ब्रूयात् बुधप्रोक्तं न वेत्ति स: ||

अर्थ

[आपले] गुण विद्वान माणसाला सांगू नयेत, कारण त्याला स्वतःलाच ते समजतात आणि मूर्ख माणसा समोर पण आपलं गुणगान करू नये, कारण शहाण्यांनी सांगितलं तरी त्याला कळतच नाही. [मग आपलं स्वतःच गुणगान करून काय उपयोग? म्हणून आपले गुण आपण स्वतः कधी गाऊ नयेत.