७१२. मार्जारभक्षिते दु:खं यादृशं गृहकुक्कुटे |

न तादृङ्ममताशून्ये कलविङ्केऽमूषके  ||

अर्थ

घरातला कोंबडा जर मांजरीनी खाल्ला तर [आपल्याला] जसं दु:ख होत तसं ज्याच्यावर आपला जीव नाही अशी चिमणी किंवा उंदीर तिनी खाल्ला तर आपल्याला होत नाही. [आपल दु:ख हे खरं तर आपल्या आसक्ती मुळे असतं. ]