भाषासु मुख्या मधुरा दिव्या गीर्वाण भारती।
तस्यां हि काव्यं मधुरं तस्मादपि सुभाषितम्॥

Monday, June 11, 2012

६९८. शाखायां सुखमासीन: सलीलं विध्यते खग: |

उत्पन्स्त्वनपाय: स्यादनुद्योगो भयावह: ||

अर्थ

[पारधी] झाडावर आरामात बसलेल्या पक्षाला सहजी मारतात. [तेच] तो उडत असला तर त्याला काही धोका नसतो [अशारीतीने] आराम [काही न करणं] या पासून धोका असतो.
Posted by मिलिंद दिवेकर at
Labels:

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)