भाषासु मुख्या मधुरा दिव्या गीर्वाण भारती।
तस्यां हि काव्यं मधुरं तस्मादपि सुभाषितम्॥

Monday, June 18, 2012

७०३. अहिं नृपञ्च शार्दूलं कीटञ्च बालकं तथा ||

परश्वानञ्च मूर्खञ्च सप्त सुप्तान्न बोधयेत् ||

अर्थ

सर्प; राजा; वाघोबा; किडा; लहान मूल; दुसऱ्याचं कुत्र; आणि मूर्ख हि सात मंडळी झोपली असतील तर त्यांना उठवू नये.
Posted by मिलिंद दिवेकर at
Labels:

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)