११८९. अत्तुं वाञ्छति वाहनं गणपतेराखुं क्षुधार्तः फणी तं च क्रौञ्चपतेः शिखी च गिरिजासिंहोऽपि नागाननम् |

गौरी जह्नुसुतामसूयति कालानाथं कपालानलो निर्विण्णः स पपौ कुटुम्बकलहादीशोऽपि हलाहलम् ||

अर्थ

भूकेजलेला [भगवान शंकराच्या कंठावरील] सर्प गणपतीचे वाहन असणाऱ्या उंदराला खायला बघतोय आणि कार्तिकस्वामीचा मोर त्या [सापालाच खावं म्हणून] धरतोय [तर इकडे] पार्वतीच [वाहन असलेला] सिंह गणपतीलाच पकडतोय, पार्वतीला गंगेचा द्वेष वाटतोय तर कवटीत पेटवून ठेवलेल्या अग्नीला चंद्राचा ! [ असल्या] कौटुंबिक झगड्याला वैतागून [खुद्द] परमेश्वराने सुद्धा हालाहल विष की हो प्यायलन्‌!