११९६. भूः पर्यङ्को निजभुजलतागेन्दुकः खं वितानं दीपश्चन्द्रो विरतिवनितालब्धयोगप्रमोदः |

दिक्कन्यानां व्यजनपवनैर्वीज्यमानोऽनुकूलैर्भिक्षुः शेते नृप इव सदा वीतरागो जितात्मा ||

 

अर्थ

 

[जितेंद्रिय यतीचे वर्णन] आसक्तीचा त्याग केलेला जितेंद्रिय भिक्षु - जमीन हाच पलंग; स्वतःचा हात हीच उशी; आकाश हे छत्र; चन्द्र हा दिवा; दिशा रूपी कन्या शीतल  वायुरूपी पंख्यानी वारा घालतायत; अशा वेळी  वैराग्य सुंदरीच्या सहवासाने मिळालेल्या परम सुखाने राजाप्रमाणे सुखात राहतो.