भाषासु मुख्या मधुरा दिव्या गीर्वाण भारती।
तस्यां हि काव्यं मधुरं तस्मादपि सुभाषितम्॥

Tuesday, April 13, 2010

६४. छिन्नोऽपि रोहति तरुश्चन्द्र: क्षीणोऽपि वर्धते लोके |

६४. छिन्नोऽपि रोहति तरुश्चन्द्र: क्षीणोऽपि वर्धते लोके |
इति  विम्रृशन्त: सन्त: संतप्यन्ते  न ते विपदा ||

अर्थ

या जगामध्ये झाड तोडले तरी पुन्हा  वाढते. दुर्बल झालेला चंद्र सुद्धा [पूर्ण ] होतो.  असा विचार करून सज्जन लोक संकटाने खचून जात नाहीत.

No comments: