भाषासु मुख्या मधुरा दिव्या गीर्वाण भारती।
तस्यां हि काव्यं मधुरं तस्मादपि सुभाषितम्॥

Saturday, November 10, 2012

८३९. सुखं हि दु:खान्यनुभूय शोभते घनान्धकारेष्विव दीपदर्शनम् |

 सुखात्तु यो याति नरो दरिद्रतां धृत: शरीरेण मृत: स जीवति ||

अर्थ

दाट अंधकारात ज्याप्रमाणे दिव्याच्या प्रकाशाने [खूप] आनंद होतो, त्याप्रमाणेच खूप दु:खे भोगल्यावर मिळणारे सुख शोभून दिसते. [आनंदित करते] परंतु आधी सुख उपभोगल्यानंतर ज्या माणसाला गरिबी येते; तो शरीराने जिवंत असला तरी मेलेल्या प्रमाणे जगतो.

No comments: