८०९. मनीषिणःसन्ति न ते हितैषिणःहितैषिणःसन्ति न ते मनीषिणः |

सुहृच्च विद्वानपि दुर्लभो नृणां यथौषधं स्वादु हितं च दुर्लभम् ||

अर्थ

जे विद्वान [हुशार] असतात त्यांना [आपल्या] कल्याणाची कळकळ नसते. ज्यांना आपल्या सुखाची चिन्ता असते ते [फारसे] ज्ञानी नसतात. [खरं तर] हितचिंतक आणि तो ज्ञानी असं असणं फार कठिण आहे, जसं औषध हे आपल्या उपयोगाच आणि परत गोड मिळण अवघड आहे. [औषध आपली कडूच असतात.]