११३३. शक्तेनापि सता जनेन विदुषा कालान्तरप्रेक्षिणा वस्तव्यं खलु वज्रपातविषमे क्षुद्रेऽपि पापे जने |

दर्वीव्यग्रकरेण धूममलिनेनायासयुक्तेन किं भीमेनातिबलेन मत्स्यभवनेऽपूपा न संघट्टिताः ||

अर्थ

[वाईट काळ आला असताना] ज्ञानी [विचारी] माणसाने तो जरी [फार] सामर्थ्यवान असला तरीही; खरोखर; आपल्या डोक्यावर वज्र आदळतय [इतका त्रास होत असला तरी] आपले [चांगले] दिवस येण्याची वाट पहातात. पापी आणि क्षुल्लक अशा लोकांच्यात [सहनशीलतेने] रहावे [हेही दिवस जाऊन चांगले दिवस येतात] अतिशय सामर्थ्यवान अशा भीमाने सुद्धा [अज्ञातवासात] विराट राजाकडे; अति कष्ट करत धुराने भरलेल्या [मुदपाकखान्यात] हातात पळी घेऊन घावन रांधले नाहीत काय?