११५३. कृमिकुलचितं लालाक्लिन्नं विगन्धि जुगुप्सितं निरुपमरसप्रीत्या खादन्नरास्थि निरामिषम् |

सुरपतिमपि श्वा पार्श्वस्थं विलोक्य न शङ्कते नहि गणयति क्षुद्रो जन्तुः परिग्रहफल्गुताम् || नीतिशतक  राजा भर्तृहरि

अर्थ

ज्यात किडे वळवळत आहेत असे; लाळेनी बरबटलेले 'कुजका वास येणारे; किळसवाणे; ज्यात जराही मासं राहिलेलं नाही असं माणसाच हाडूक; कुत्रा अमृत चाखतोय अशा प्रेमानी खात असताना, जरी शेजारी देवांचा राजा इंद्र उभा असला तरी त्याच्याकडे पाहून सुद्धा  [ते चघळायला भीत नाही. त्याला हाडूक चघळण्याची लाज वाटत नाही.] क्षुद्र जंतूना आपल्याजवळच्या कस्पटासमान गोष्टींचा क्षुद्रपणा कळतच नाही.