९६७. यं सर्वशैला: परिकल्प्य वत्सं मेरौ स्थिते दोग्धरि दोहदक्षे |

भास्वन्ति रत्नानि महौषधीश्च पृथूपदिष्टां दुदुहुर्धरित्रीम् || कुमारसंभव  कालिदास

अर्थ

पृथु राजाने [गोरूपी] पृथ्वीला  [सर्व सार देण्याची] आज्ञा केली असताना; तत्पर असा मेरु दोहन करत   असताना; सर्व पर्वतांनी ज्याला वासरू केलं [गाय त्याला मुख्यतः दूध पाजते अस लाडकं] तेंव्हा [त्या हिमालय पर्वतराजाला] तेजस्वी अशी रत्ने आणि श्रेष्ठ औषधी रूपी दूध प्राप्त झालं.