भाषासु मुख्या मधुरा दिव्या गीर्वाण भारती।
तस्यां हि काव्यं मधुरं तस्मादपि सुभाषितम्॥

Thursday, March 7, 2013

९४७. जले तैलं; खले गुह्यं; पात्रे दानं मनागपि |

प्राज्ञे शास्त्रं स्वयं याति विस्तारं वस्तुशक्तित: ||

अर्थ

जरी अगदी थोड्याप्रमाणात असल्या तरी पाण्यामध्ये तेल ; दुष्ट लोकांना रहस्य ठाऊक होणं; लायक व्यक्तीला केलेल दान; हुशार विद्यार्थ्याला शिकवलेली विद्या ही शक्य तेवढी विस्तृत होते. [त्यांच्या त्यांच्या सामर्थ्यामुळेच तसं घडत.]

No comments: